 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
KOŃ BUDIONNOWSKI
Pochodzenie :
Koń Budionnowski wywodzi się od koni czarnomorskich i klaczy dońskich krytych ogierami Pełnej Krwi Angielskiej. Używano też koni Kirgijskich i Kazachskich, lecz z gorszym rezultatem. Potomstwo odchowywano bardzo starannie na bogatej paszy i testowano pod względem użytkowości po ukończeniu dwóch i czterech lat. Z ogólnej liczby 657 klaczy, od których rozpoczęto hodowlę, 359 stanowiły Anglodońskie, 261 mieszańce Anglodonskie z Czarnomorskimi i 37 Angloczarnomorskie. Kryto je ogierami Anglodońskimi. Gdy cech Pełnej Krwi Angielskiej stawały się mniej wyraźne, do hodowli włączano ponownie ogiery tej rasy.
Budowa :
Głowa i szyja mają dobre proporcje. Profil jest prosty lub nieznacznie wklęsły. Taka ładna, szlachetna głowa zdradza wpływ koni Pełnej Krwi Angielskiej.Długa i prosta szyja przechodzi w wysoki kłąb i łączy się z umiarkowanie skośnymi łopatkami. Nie są one tak długie, jak u konia Pełnej Krwi Angielskiej. Koń Budionnowski jest lekkiej budowy, ale o stosunkowo masywnym tułowiu. Grzbiet ma krótki, prosty i szeroki, lędźwie wydłużone, a zad długi i zazwyczaj prosty. Kończyny są lekkie, mało masywne i zdarzają się wady w budowie i wielkości stawów. Wadą w tej rasie jest iksowata postawa kończyn przednich, powodująca ich wadliwy ruch. Wadę tę rozprzestrzeniło krzyżowanie z końmi Dońskimi i Kazachskimi.
Maść :
80 % koni Budionnowskich jest maści kasztanowatej, często ze złocistym połyskiem, odziedziczonym po koniach Dońskich i Czarnomorskich. Występują także konie gniade, skarogniade i kare.
Wzrost :
Przeciętnie koń Budionnowski mierzy 160 cm.
Konie Buddionowskie wykorzystuje się w wyścigach na długich i krótkich dystansach. Dzięki swojej wytrzymałości mogą przebyć duże odległości. Wykorzystuje się je także w Skokach i Ujeżdżeniu gdzie odnoszą duże sukcesy.
Opracował :
Piotr Jarzyński (Mieciu)
Na podstawie : Elwyn Hartley Edwards "Księga Koni" wydane przez Wydawnictwo Letter-Perfect International